پیمایش خلخال به اسالم
توضیحات شروع
مسیر اسالم به خلخال یکی از زیباترین مسیرهای ماشین رو ایران است که این راه علاوه بر مسیر ماشین رو، دارای مسیر قدیمیتر و به اصطلاح مال رو نیز میباشد که جز زیباترین مسیرهای کوهنوردی و پیمایشی ایران است.
رفتن به این محل و پیمایش آن تقریبا به 4 روز زمان نیاز دارد که این ما برای آن از تعطیلات 13 مهر تا 16 مهر 1400 استفاده کردیم.
مبدا حرکت با میدل باس از تهران/کرج و مقصد شهر خلخال اردبیل بود. برای این سفر نیز به دلیل دور بودن مقصد از میدل باس بجای ماشین های شخصی استفاده کردیم.
راننده میدل باس نیز فردی با اسم شهریار
بود که فردی بسیار خوب و قابل اعتماد بود که شما نیز میتوانید برای سفرهای خود از ماشین وی استفاده کنید.
شماره تماس : 09122616772
برای برگشت نیز همین فرد با یکی از دوستان خود با نام امیر
نیز برای برگرداندن ما از شهر اسالم به تهران هماهنگی های لازم را انجام داد که اون نیز فردی بسیار عالی با ماشینی راحت و پلی لیست آهنگ های خوب بود.
شماره تماس : 09337963518
از تجریبات جدید سفر پنچر شدن میدل باس بود که با کمک بچه های گروه تعویض لاستیک را انجام دادیم.
هزینه میدل باس برای مسیر رفت در تاریخ گفته شده 3.5 میلیون و برگشت نیز 3.7 میلیون تومان بود که بین اعضا گروه تقسیم شد.
روز اول پیمایش
بعد از رسیدن به شهر خلخال و صرف صبحانه محلی در شهر، به سمت اول مسیر که بعد از روستای اندبیل بود حرکت کردیم. نکته مهم این است که قبل از این منطقه آنتن موبایل شما قطع میشود و تا انتها مسیر و رسیدن به جاده اسالم هیچ آنتی برای تماس ندارید، پس قبل از رسیدن به این منطقه به دوستان خود از وضعیت خود اطلاع دهید.
دلیل اینکه پیمایش را از سمت خلخال شروع کردیم، شیب دار بودن مسیر بود، بطوری که شما در این پیمایش ابتدا بصورت تقریبی 400 متر صعود دارید و سپس تا انتهای مسیر به سمت پایین حرکت میکنید و تقیبا 2000 متر از ارتفاع اولیه پایین میروید.
با توجه به اینکه نیاز به حمل کوله در طول مسیر وجود دارد، پیمایش برعکس این مسیر کمی سخت میشود.
با توجه به ارتفاع محل شروع و همچنین شرایط آب و هوا، در ابتدای مسیر و تا رسیدن به آخرین نقطه صعود، هوا سرد و مه آلود بود و همچنین باد سردی به سمت پایین میوزید. البته بیشتر این شرایط تا رسیدن به بالاترین نقطه و سپس کمی پایین رفتن وجود داشت و سپس شرایط بهتر شد.
بعد از کمی کاهش ارتفاع، از شدت باد کاسته شد اما هنوز بیشتر منطقه را به دلیل ارتفاع زیاد مه فرا گرفته بود.
بعد از کمی پیمایش به چند کلبه خالی از سکنه میرسید که میتوانید کمی در کنار آن استراحت کنید.
بعد از رد کردن کلبه گفته شده، پیمایش در جنگل شروع میشود و بیشتر مسیر را از بین درختان طی میکنید.
تا رسیدن به محل عکس بالا، مسیر پیاده و ماشین های عبوری (نیسان) تقریبا یکی است و بعد از محل بالا میتوانید برای پیمایش از مسیر جنگلی که کوتاهتر است استفاده کنید.
در طول مسیر جنگلی نیز یک کلبه را مشاهده میکنید که دارای آب آشامیدنی و سرویس بهداشتی است.
با گذشت زمان و نزدیکتر شدن به اواخر روز، مسیر پیمایش تغییر کرد و بیشتر آن گل بود که نمونه آن را در عکس بالا مشاهده میکنید. البته طول مسیری که بصورت بالا بود خیلی زیاد نبود و بعد از کمی پیمایش به چند کلبه رسیدیم که نشانه ای از وجود محلی برای کمپ بود.
بعد از رد کردن کلبه های بالا به محلی زیر رسیدیم که برای کلبه های آن برای پیرزنی بود که در همین محل زندگی میکرد و کلبه ها را به گروه های کوهنوردی اجاره میداد.
البته در زمان رسیدن ما به این محل بیشتر کلبه های خوب به گروه دیگری اجاره داده شده بود و فقط 3 ویلا!! که یکی از آنها را در عکس زیر مشاهده میکنید باقیمانده بود که ما برای اینکه در زیر نم نم باران کمپ نکنیم آنها را اجاره کردیم.
هزینه اجاره هر کدام نیز 100 هزار تومان بود.
همچنین در این محل سرویس بهداشتی، آب آشامیدنی و آتش نیز موجود بود.
به علت وجود مه زیاد در روز اول پیمایش ما خیلی زیبایی مسیر را مشاهده نکرده بودیم، اما با بیدار شدن در صبح و رفتن مه، توانستیم بصورت کامل زیبایی و طبیعت اطراف را مشاهده کنیم.
پیرزنی که در این محل زندگی میکرد:
پیمایش روز دوم
بعد از صرف صبحانه برای حرکت تصمیم گرفتیم که کوله های خود را به فردی به نام آصف
بسپاریم تا وی آنها را با نیسان به محل کمپ شب دوم ببرد.
پس با او صحبت کردیم و وی قبول کرد کوله های ما را در کنار کوله های گروه دیگری که در آن نقطه بود، با هزینه 200 هزار تومان به ازای گروه ما، به محل کمپ در شب دوم ببرد.
آصف نیز مردی بسیار خوب بود که شما نیز میتوانید در این مسیر بر روی کمک های او حساب کنید.
شماره تماس : 09113818997
سپردن کوله ها به نیسان تصمیم خیلی خوبی بود که باعث شد مسیر را بسیار راحت تر طی کنیم و از زیبایی آن لذت ببریم.
بعد از چند کیلومتر پیمایش به ناو بالا
رسیدیم که در این محل چند خانه، سرویس بهداشتی، آب آشامیدنی و یک قبرستان وجود داشت.
بعد از کمی استراحت در این نقطه به مسیر ادامه دادیم تا به `` رسیدیم، در این نقطه قهوه خانه ای وجود داشت و که برای استراحت در آن صبر کردیم و از املت و چای آن قهواه خانه استفاده کردیم.
نقطه عجیب در این نقطه وجود داشتن کارت خوان بود که ما بعد از این نقطه در هیچ نقطه ای از ادامه مسیر آن را مشاهده نکردیم.
این نقطه توسط دو فرد سمت چپ عکس مدیریت میشد.
در زمان رسیدن ما به این نقطه آب و هوا کمی تغییر کرد و دوباره محل را مه فرا گرفت و باران نیز کمی شروع به بارش کرد که با توجه به داشتن پانچو ما به مسیر ادامه دادیم.
در نزدیکی های ماهیسرا قهوه خانه ای وجود داشت که فقط برای جمع شدن تمام افراد کمی در آن صبر کردیم و سپس به سمت محل کمپ که بعد از ماهیسرا و دوراه آبشار بود حرکت کردیم.
با توجه به آب و هوا برای کمپ شب دوم نیز دو کلبه اجاره کردیم، البته وضعیت کلبه ها نسبت به شب اول بهتر بود و دیگر نیاز به زدن چادر در آن نبود.
همچنین در داخل هردو بخاری چوبی، گاز برای پخت و پز و ظروف برای پخت غذا وجود داشت.
هرچند وضعیت هردو کلبه یکسان نبود و فقط نام یکی از آنها را میتوان کلبه گذاشت و کلبه دیگر که من نیز در آن بودم، با چوب و نایلون ساخته شده بود.
روز سوم پیمایش
برای پیمایش در روز سوم نیز تصمیم گرفتیم کوله ها را با نیسان حمل کنیم، برای این کار با مازیار
صحبت کردیم که مسئول کلبه ها او به همراه پسرش بود که خودشان در آنجا یک مغازه نیز داشتند.
شماره تماس : 09111858870
از این نقطه نیز مسیر حرکت ماشین و پیمایش جدا میشود. بعد از رسیدن به دو راه ، مسیر راست که دارای پل آهنی است مسیر ماشین رو و مسیر سمت چپ مسیر پیمایش است، البته دقت کنید که در مسیر سمت چپ از کنار رودخانه حرکت کنید و مسیر سمت چپ آن را طی نکنید، این مسیر در انتها به یک روستا با چند خانه میرسد که ما به اشتباه آن را رفتیم و مجبور شدیم از همان روستا، مسیر با شیب زیاد از کنار رودخانه کوچکی که به رودخانه اصلی میرسید را پایین بیاییم تا به مسیر اصلی برسیم.
در طول مسیر دو پرتگاه وجود داشت که طبق گفته گروهی که آن را مشاهده کرده بود، مسیر آن ریزش کرده بود. پس مجبور شدیم آن را از مسیر سمت چپ که داخل جنگل حرکت میکرد دور بزنیم.
مسیری که برای دور زدن طی کردیم، یک مسیر فرعی بود که در نقشه نیز ثبت نشده بود، هرچند ابتدای آن بسیار زیبا بود اما با رسیدن به بالای نقاط پرتگاه مسیر بسیار سخت شد و با سختی زیاد توانستیم آن را طی کنیم که به همین دلیل نتوانستم خیلی از آن عکس بیاندازم.
فقط به همین نکته اکتفا کنید که مسیر شیب زیادی داشت که نم نم باران نیز آن را لیز کرده بود، پس طی کردن آن با کوله اصلا امکان پذیر نیست.
همچنین احتمال گم شدن در آن به دلیل فرعی بودن مسیر بیشتر است.
بعد از طی کردن دو پرتگاه، مسیر فرعی را به سمت پایین حرکت کردیم تا به مسیر اصلی برسیم و با سختی زیاد توانستیم به آن برسیم و سپس در آن به مسیر ادامه دادیم.
مسیر از این نقطه به بعد از کنار رودخانه طی میشد و دارای طبیعتی بسیار زیبا بود.
همچنین در طول آن دو آبشار کوچک نیز وجود داشت که برای رد شدن از کنار یکی از آنها نیاز بود از روی دو چوب عبور کنیم.
آبشار گفته شده که باید بر روی دو چوب حرکت کنید:
آبشار بالا نشانه رسیدن به اواخر مسیر است که بعد از کمی به یک پل سیمانی بر روی رودخانه میرسید که باید از روی آن به سمت راست رودخانه بروید.
تقریبا 50 متر بعد نشانه های رسیدن به روستای انتها مسیر با اسم لاکه تاشون
نمایان میشود که اولین سازه آن نیز پرورش ماهی است.
راننده ای که کوله های ما را حمل کرده بود، آنها را به یک غذاخوری در مسیر آسفالته اسالم به خلخال داده بود که برای رسیدن به آن، بعد از پایان روستا و رسیدن به جاده، تقریبا 15 دقیقه به سمت راست یا همان خلخال حرکت کردیم تا به آن برسیم.
به علت خستگی و گشنگی زیاد در همان غذاخوری استراحت کرده و غذا صرف کردیم تا صبر کردیم تا اتوبوس برای سوار کردن ما و بردنمان به تهران برسد.
در مدتی که در این محل در حال استراحت بودیم با فرد دیگری به اسم علی
نیز آشنا شدیم که اون نیز به همراه پدر خود راننده نیسان بود و ما را در محل کمپ شب دوم مشاهده کرده بود.
شماره تماس : 09119842453
شماره تماس (پدر/عمو عادل) : 09119873934
به علت رفتن از مسیر فرعی، مقدار پیمایش ما در روز آخر کمی زیاد شد و بعد از غروب آفتاب و تقریبا ساعت 6:30 به غذاخوری گفته شده رسیدیم، تا ساعت 11 نیز استراحت کردیم و منتظر اتوبوس ماندیم و بعد از سوار شدن تقریبا ساعت 5:30 صبح در پل فردیس بودیم.
نکات مسیر
در تمام مسیر پیمایش موبایل آنتن نمیدهد و در ابتدا و انتهای مسیر نیز فقط همراه اول خط میدهد.
در صورت ابری بودن مسیر، حتما پانچو داشته باشید.
لباس گرم و همچنین لباس خشک اضافه با خود داشته باشید.
کفش کوهنوردی بسیار مهم است و حتما باید کفش مناسب کوه و پیمایش در مسیر گل داشته باشید و از عدم نفوذ آب به داخل آن مطمئن باشید.
ما در هر روز بجای سه وعده، دو وعده غذا میخوریدم، به این صورت که ناهار و صبحانه را با هم خورده و در طول مسیر پیمایش از مواد قندی و خوراکی کوچک استفاده میکردیم و بعد از رسیدن به محل کمپ که هر روز تقریبا ساعت 5 بود، شام را صرف میکردیم. پس خیلی کوله خود را سنگین نکنید.
پول نقد حتما داشته باشید.
در طول مسیر از روز دوم به بعد چند غذاخوری کوچک وجود دارد که میتوانید از آنها نیز استفاده کنید.
روز اول پیمایش:
روز دوم پیمایش:
روز سوم پیمایش:
به علت تمام شدن باتری ساعت هوشمند، کمی از انتهای مسیر Track نشده است
محل شروع پیمایش
: map location
محل پایان پیمایش
: map location