قله توچال
توضیحات
توچال نام قلّه‌ای در شمال استان تهران است که بلندای آن ۳٬۹۶۳ متر از سطح دریاست و بخشی از دامنهٔ رشته‌کوه البرز می‌باشد. دامنهٔ جنوبی توچال در مجاورت شهر تهران و قلّهٔ آن نیز مشرف به این شهر است. این قلّه در جنوب منطقهٔ کوهستانی البرز مرکزی و بر روی خط‌الرأس شرقی - غربی واقع شده‌است، از سمت شرق به قلّه‌های لزون غربی، لزون شرقی (پیازچال)، بند لارکرور، سیاهبند، شهربانو کُشَک، چنبره‌بند و دارآباد، و از جانب غرب نیز به قلّه‌های هومند توچال، هومند شاه‌نشین، شاه‌نشین، سی و سه چم، بازارک، نودشتک، لوارک، سه‌سنگ، منار و روستای مورود واقع در ۳۵ کیلومتری جادهٔ چالوس در منطقهٔ پل‌خواب منتهی می‌شود.
مشهورترین پناهگاه‌های توچال از شرق به غرب، به‌ترتیب عبارتند از: قله دارآباد، کلک‌چال، شروین، شیرپلا، جانپناه قلهٔ توچال (اردلان)، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم تله کابین، جانپناه اسپیدکمر و پلنگ‌چال که همگی آنها مشرف به تهران هستند.
قلّهٔ توچال به‌دلیل نزدیک بودن به تهران، همواره شاهد شمار زیادی صعودکننده است. صعود به توچال از مسیرهای مختلفی امکان‌پذیر است و مهم‌ترین این مسیرها عبارتند از:
دربند، شیرپلا، سیاه‌سنگ، قلّهٔ توچال (رایج‌ترین مسیر)؛
بوستان جمشیدیه، پناهگاه کلک‌چال، درّهٔ پیازچال، قلهٔ پیازچال، قلهٔ توچال؛
ولنجک، توقف‌گاه چشمه، ایستگاه دوم تله‌کابین، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قلهٔ توچال. (این مسیر بیشتر به شکل جاده‌ای خاکی و پُرفرازونشیب است و در حدود ۱۷ کیلومتر طول دارد)؛
درکه، پناهگاه پلنگ‌چال، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قلهٔ توچال؛
دارآباد، قلهٔ دارآباد، قلهٔ پیازچال، قلهٔ توچال؛
دربند، دوراهی اوسون، درّهٔ اوسون، جانپناه اسپیدکمر، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قلّهٔ توچال (که این مسیر، قدیمی‌ترین مسیر است).
عکس‌ها
نکات
برای رسیدن به قله مسیرهای مختلفی وجود دارد که ما از همان مسیر تله کابین آن رفتیم و از ایستگاه 5 تا 7 را پیمایش کردیم.
هوای قله حتی در تابستان هم سرد است و در شب نیاز به لباس گرم کافی است. همچنین در قله باد کمی زیاد است.
بین ایستگاه‌ها هیچ چشمه آبی نیست، در ایستگاه 5 چشمه وجود دارد و در ایستگاه 7 در نزدیکی هتل شیر آب وجود دارد.
حواستان به تله‌کابین باشد، در زمان رفتن ما تله کابین فقط تا ایستگاه 5 کار می‌کرد. همچنین برای برگشت از ایستگاه 5 هم صف سوار شدن به تله‌کابین زیاد بود و تقریبا 1 ساعت صبر کردیم.
در روزهایی بجز جمعه احتمال رد شدن کامیون‌های باربر به سمت قله وجود دارد.
مسیر از اول تا ایستگاه 7 ماشین‌رو است که البته فقط ماشین‌های باربر آن را می‌روند و بیشتر افراد همین مسیر را پیمایش می‌کنند. می‌توانید از مسیرهای میانبر که بین دو‌پیچ وجود دارد و مقدار پیمایش را کمتر می‌کند استفاده کنید.
آفتاب منطقه هرقدر به سمت بالاتر بروید بیشتر پوست افراد را می‌سوزاند.
در نزدیکی قله به علت ارتفاع احتمال تنگی نفس برای افرادی که اولین بار به قله می‌آیند وجود دارد که چند ساعت بعد برطرف می‌شود.
از سمت شرقی قله می‌توانید دماوند را ببینید.
آلودگی تهران حتی تا قله هم می‌آید که در روزهایی که زیاد است کوهنوردی را سخت می‌کند و همچنین از زیبایی منطقه می‌کاهد.
به علت آلودگی نوری و کثیفی هوا این منطقه خیلی مناسب دیدن بارش شهابی برساوشی در آسمان نیست.
در ایستگاه 7 اینترنت و خط وجود دارد. هرچند در قله و همچنین بیشتر طول مسیر این امکان نیست.
در ایستگاه 5 بوفه و رستوران وجود دارد که البته قیمت آن کمی زیاد است.
در نک قله دو جانپناه وجود دارد که می‌توانید از آنها استفاده کنید.
جزئیات پیمایش
جزئیات پیمایش رفت از ایستگاه 5 تا 7
جزئیات پیمایش برگشت از ایستگاه 7 تا 5
جزئیات پیمایش رفت از ایستگاه 7 تا قله
بیشتر
موقعیت‌ها
موقعیت : map location