قم
توضیحات منطقه
دریاچه نمک حوض سلطان که به دریاچه شاهی، دریاچه ساوه و دریاچه نمک قم هم معروف است به مساحت تقریبی ۲۴۰ کیلومتر مربع در شمال شرق شهرستان قم واقع شده‌است. در مواقع بارندگی و ذوب برف‌های ارتفاعات اطراف، چون بر میزان آب ورودی افزوده می‌شود، وسعت آن زیاد و در غیر از این ایام، وسعت آن کم می‌شود. بدین ترتیب سطح آب دریاچه پیوسته در نوسان است.
این دریاچه از دو چالهٔ جدا از هم تشکیل شده‌است. چالهٔ غربی به نام حوض سلطان و چاله شرقی به نام حوض مره است که به وسیله یک آبراهه به هم وصل می‌شوند. در فصول پرآب ابتدا چاله مره پر می‌شود و سپس آب اضافی وارد حوض سلطان می‌شود.
رودهای متعددی به این دریاچه وارد می‌شوند که عموماً از اراضی شوره‌زار و نمکی اطراف عبور می‌کنند. از جمله این رودها می‌توان به رود شور اشاره کرد.
دریاچه حوض سلطان از بقایای دریاچه قدیمی ساوه که از بین رفته‌است، به وجود آمده‌است.
گنبد نمکی طغرود تنها گنبد نمکی متقارن جهان است که با دارا بودن دریاچه ای کوچک در دل خود پدیده ای طبیعی منحصر به فرد به شمار می رود که منحصر به فرد بودن این گنبد از حیث وجود دریاچه نمکی در میان آن و متقارن بودن است.
غار کهک در ۸۶ کیلومتری جنوب شهر قم، ۶۵ کیلومتری غرب شهر دلیجان، و در نزدیکی روستای کهک قرار داد. نام غار از کوهی منفرد و کم ارتفاع گرفته شده که قلعه قدیمی روستا در قله آن بنا شده است. این کوه کم ارتفاع، کوه کوچک یا کوهک نامیده و به اختصار کهک تلفظ می‌شود.
پیمایش
برای رفتن به مناطق مورد نظر، تقریبا در ساعت 8 صبح روز پنجشنبه، 20 آبان 1400 به سمت قم حرکت کردیم.
اولین نقطه مورد نظر برای بازدید دریاچه حوض سلطان بود که در همان اتوبان تهران-قم واقع شده بود.
برای رسیدن به این نقطه کافی است 70 کیلومتر از تهران به سمت قم حرکت کنید و سپس از زیرگذری که وجود دارد، به سمت دیگر اتوبان بروید.
بعد از کمی به یک مسیر خاکی می‌رسید که برای رسیدن به دریاچه نمک باید آن را طی کنید، این دریاچه نقاط مختلفی برای رفتن دارد که برای رسیدن به نقطه اصلی یا همان محلی که در عکس ها است، کافی است جاده خاکی را بصورت مستقیم طی کنید و از هیچ خروجی دیگری خارج نشوید، در انتها به نقطه ای می‌رسید که محل برداشت نمک توسط کامیون ها است. پس ماشین خود را پارک کنید و کمی از جاده خارج شوید و به سمت داخل دریاچه بروید تا به نقطه مورد نظر برسید.
قسمت هایی از دریاچه کاملا خشک است و در بعضی نقاط کمی آب وجود دارد، غلظت زیاد نمک کفش ها را خراب می‌کند، پس بهتر است با دمپایی آن قسمت ها را بروید یا کلا کفش های خود را درآورید و همانند من پابرهنه مسیر را طی کنید.
زیبایی این نقطه در صورت بودن خورشید در آسمان چند برابر می‌شود، بخصوص اگر در زمان طلوع یا غروب آفتاب به این نقطه بروید. هرچند که در زمان های دیگر نیز بسیار زیبا است.
عکس های گرفته شده نیز تقریبا در ساعت 11 صبح و در آسمان ابری که فقط بعضی مواقع آفتاب از زیر ابرها درمی‌آمد، گرفته شده اند.
نمک های این دریاچه در فصول مختلف رنگ های متفاوت دارد، بطور مثال در بهار رنگ آن صورتی می‌شود، اگر کمی نمک سطحی را بردارید می‌توانید به قسمت نمک های صورتی رنگ نیز برسید.
عکس زیر نیز در بین راه و در مسیر رفتن به گنبد نمکی گرفته شده است:
بعد از دیدن حوض سلطان، به سمت قم و گنبد نمکی حرکت کردیم، این محل در نزدیکی شهر قم واقع شده است.
برای رسیدن به این نقطه نیاز است که چند کیلومتر جاده خاکی طی کنید، هرچند ورودی آن خیلی شبیه راه نیست و نخاله های ساختمانی در کنار آن خالی شده است اما بعد از کمی این نخاله ها تمام می‌شود.
بعد از چند کیلومتر که مسیر خاکی را طی کنید، با کوهی بزرگ و زیبا مواجه می‌شوید که گنبد نمکی در داخل آن واقع شده است.
همچنین این نقطه محل پرواز پالاگلایدر ها نیز است که در اواخر هفته به این نقطه می‌آیند.
در داخل این کوه دریاچه ای وجود دارد که غلظت نمک آن بسیار زیاد است که به همین دلیل افراد بر روی آن شناور می‌مانند، هرچند که در زمان رفتن ما به این نقطه به دلیل سردی هوا نتوانستیم در آن شنا کنیم.
منظره اطراف دریاچه نیز بسیار زیبا و رنگارنگ است که اگر خواستید می‌توانید برای دیدن کامل آن به بالای کوه بروید. هرچند رفتن و برگشت به نک قله از دریاچه تقریبا 2 ساعت زمان نیاز دارد.
بعد از مشاهده 2 مکان بالا تصمیم گرفتیم تا از غار کهک نیز دیدن کنیم، نکته مهم درباره کهک این است که شهری به نام کهک در استان قم نیز وجود دارد اما غار در روستای کهک واقع در استان مرکزی است. پس حتما به لوکیشن غار دقت کنید.
برای شب مانی در کهک نیز از اقامت گاهی که در آنجا توسط خیرین ساخته شده بود و مسئول آن نیز فردی به اسم محمد حسین حاج علی بود استفاده کردیم.
این اقامتگاه محیط بسیار زیبا و پرامکاناتی داشت که در آن تمام وسایل مورد نیاز افراد برای پخت و پز و تفریح فراهم بود.
هزینه آن نیز بسیار معقول بود و برای هر فرد 50 هزار تومان بود.
شماره تماس محمد مسئول اقامتگاه : 09187571033
شماره تماس محمد مسئول اقامتگاه : 09108071009
محمد حسین نیز فردی بسیار خوش برخورد بود مسئولیت دهیاری روستا نیز با او بود که علاوه بر اقامت گاه، برای پیمایش غار نیز به گروه ها کمک می‌کرد و امکانات مورد نیاز را در اختیار آنها می‌گذاشت.
هزینه بردن افراد به غار نیز نفری 30 هزار تومان بود. لازم به ذکر است که برای ورود به غار حتما به نردبان یا طناب نیاز است و داخل غار نیز نیاز به راهنما دارد که خود محمد حسین این موارد را تامین کرد.
همچنین هزینه پرداختی صرف بهبود خود روستا می‌شود و به فرد خاصی پرداخت نمی‌شود که محمد حسین نیز برای دریافت هزینه با افراد بسیار راه می‌آید و امکان دریافت تخفیف نیز وجود دارد.
خود راستا نیز آثار تاریخی دارد که عکس های آن در اقامتگاه وجود دارد که از آنها می‌توان قلعه، آب انبار و قنات را نام برد.
برای بازدید روستا من شب قبل از پیمایش غار را انتخاب کردم تا در خلوت بتوانم آن را مشاهده کنم.
قسمتی از روستا بافت قدیمی است که بیشتر آن خراب شده است و خانه های جدید در بخشی دیگر از روستا در حال ساخت است.
آب آشامیدنی روستا از چاه تامین می‌شود و از آب قنات بیشتر برای آبیاری استفاده می‌شود. روستا دارای 2 قنات است که یکی از آنها خشک شده و فقط یکی دارای آب است.
در نهایت صبح روز جمعه از اقامتگاه به سمت غار حرکت کردیم، مسیر رسیدن به غار بسیار نزدیک است که پیاده هم می‌توانید بروید، اما اگر هوا سرد بود بهتر است که با ماشین آن را بروید که در زمان برگشت از غار سرما نخورید.
این غار دهانه کوچکی در کوه دارد که برای رسیدن به آن باید تقریبا 200 متر از محل پارک ماشین به سمت بالا حرکت کنید.
برای وارد شدن به غار نیز باید ارتفاع 10 متری را با نردبان به پایین بروید.
در داخل غار هیچ نوری وجود ندارد و حتما باید چراغ قوه همراه خود داشته باشید، داشتن هدلایت می‌تواند مفیدتر باشد زیرا در بیشتر نقاط باید از دست های خود برای پیمایش استفاده کنید.
محیط داخل غار گرمتر از محیط بیرون است، پس می‌توانید لباس های گرم خود را بعد از وارد شدن به غار، در همان پایین بگذارید تا در زمان برگشت آنها را بپوشید.
بعضی نقاط غار بسیار لیز می‌باشند و حتما برای رفتن از آنها باید احتیاط کنید و به حرف های راهنما نیز گوش بدهید.
بیشتر مسیر با فلش های سفید رنگ نشان مشخص شده است اما در بعضی نقاط که به چندراهی می‌رسید، امکان گم شدن وجود دارد، هرچند مسیر غار بصورت یک دایره است که در انتها به همان نقطه اول می‌رسید.
غار دارای 2 تالار اصلی است که بزرگترین قندیل ایران در همان تالار اول واقع شده است، برای رفتن به تالار دوم نیاز به تجهیزات فنی است و نمی‌توان به راحتی به آن رفت.
بیشتر مسیر غار نیز بزرگ است و فقط در بعضی نقاط تنگ می‌شود و بطور مثال نیاز به عبور از بین 2 سنگ است. هرچند همانطور که گفته شد در بیشتر مسیر از دست های خود برای عبور باید استفاده کنید که داشتن دستکش می‌تواند مفید واقع شود.
در مسیر برگشت نیز دسته پرنده ها و رنگین کمان نیز مشاهده کردیم که در عکس های زیر می‌توانید آنها را ببینید.
پیمایش گنبد نمکی :
پیمایش غار کهک :
موقعیت حوض سلطان : map location
موقعیت گنبد نمکی : map location
موقعیت غار کهک : map location