لرستان

توضیحات

لرستان سرزمینی با قدمت چهل هزارساله است که به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین سکونت‌گاه‌های انسان توسط باستان‌شناسان معرفی شده است. لرستان حتی پیش از ورود مادها، نیز محل زندگی اقوامی مثل کاسی‌ها، لولوبیان و عیلامی‌ها بوده و سنگ نوشته‌ها و حکاکی‌ها و سفالینه‌های متعدد کشف شده در این سرزمین مهر تأییدی بر این ادعای مورخان هستند. لرستان از سمت شمال با همدان و کرمانشاه، از غرب با ایلام، از جنوب با خوزستان و چهارمحال بختیاری و از سمت شرق با استان‌های اصفهان و مرکزی هم مرز است.

نکات

فروردین ماه بهترین فصل سفر به لرستان است که تمام نقاط آن سرسبز است و همچنین هوای خوبی دارد.. در فصول دیگر بطور مثال تابستان این استان دیگر سبز نیست و هوا گرم می‌شود، هرچند که آبشارهای آن وجود دارند.
قیمت غذا مخصوصا گوشت در این استان نسبت به دیگر استان‌ها مناسب‌تر است و همچنین گوشت‌ها بسیار خوش‌مزه هستند.
برای بازدید لوکیشن‌های گفته شده تقریبا به 4 روز نیاز دارید. مخمل‌کوه و تنگه خزینه و آبشار کول چپ به یک روز زمان نیاز دارند، تنگه خزینه نیز در مسیر رفتن از پل‌دختر به سمت کول‌چپ است.
در فروردین ماه هوای شب کمی سرد می‌شود که نیاز به داشتن لباس مناسب در صورت کمپ کردن وجود دارد.
در هر 4 لوکیشن امکان کمپ در داخل طبیعت وجود دارد که البته هر کدام نیاز به حداقل 2 کیلومتر پیمایش برای رسیدن به محل مناسب دارند. همچنین محل کمپ برای تنگه شیرز در انتها مسیر در روستا گدارگه است.
اگر نمی‌خواستید کمپ کنید در فاصله تقریبی 1 ساعتی از هر لوکیشن یک شهر وجود دارد که می‌توانید به آنها بروید.
مسیر رسیدن از کودهشت به تنگه شیرز دوطرفه و دارای عرض کم است. تقریبا 3/4 مسیر آسفالت خوبی دارد ولی در اواخر چاله‌ها شروع می‌شود و چند کیلومتر آخر آن هم خاکی است که البته خاکی آن صاف است و ماشین به راحتی می‌رود.
در اول مسیر تنگه شیرز پارکینگ و مغازه برای خرید آب یا تنقلات وجود دارد. هزینه پارکینگ هم 20 هزار به ازای هر ماشین است.
در مسیر تنگه شیرز 2 پل نصب شده است تا نیاز به عبور از رودخانه نباشد. تمام مسیر تا انتها تنگه را می‌توانید بدون نیاز به رفتن از داخل آب و فقط با عبور از روی سنگ‌ها در چند نقطه که نیاز به تغییر مسیر است، طی کنید. البته اگر بخواهید از داخل غار بروید باید تقریبا 500 متر را از داخل آب بروید، در غیر این صورت قبل از شروع آن در سمت چپ مسیری برای بالا رفتن و عبور از روی آن وجود دارد.
مقدار پیمایش مخمل‌کوه دست خودتان است، آبشار آن بسیار نزدیک روستا و محل پارک ماشین است اما خود دره بسیار زیبا است که ارزش پیمایش دارد، تقریبا 3 ساعت را برای گردش بیشتر دره و برگشت به روستا حساب کنید.
برای رفتن از تنگه شیرز تا روستا انتها مسیر با استراحت در وسط مسیر تقریبا به 3.5 ساعت زمان نیاز دارید.
در روستا انتها تنگه شیرز می‌توانید دوغ محلی تهیه کنید یا از آنها غذا بخرید. آنتن و اینترنت همراه اول در این روستا هم وجود دارد.
اگر بخواهید از روستا گدارگه به اول مسیر پیمایش تنگه شیرز برگردید 3 راه پیش رو دارید، برگشت از تنگه، برگشت از بالای تنگه با مسافت بیشتر و همچنین نیاز به لیدر محلی، گرفتن ماشین از روستا. ما در روستا ماشین با مبلغ 400 هزار تومان گرفتیم و با آن به اول مسیر برگشتیم. تقریبا 1.5 ساعت طول می‌کشد تا با ماشین این مسیر را بروید.
تنگه خزینه را یک بار در سفر ایلام هم رفته بودیم که می‌توانید جزئیات آن را در سفرنامه ایلام مشاهده کنید. این تنگه در مسیر رفتن از پل دختر به کول چپ بود که ما کمی در آنجا صبر کردیم.
در نزدیکی تنگه خزینه یک خانواده عشایر زندگی می‌کند که 6 ماه در این نقطه زندگی می‌کنند و 6 ماه دیگر به خوزستان می‌روند. سگ‌های این عشایر زیاد پارس می‌کنند و ممکن است نزدیک شما شوند. اگر از سگ‌ها می‌ترسید به این نکته حواستان باشد.
مخمل کوه در زمان بارش باران بسیار زیباتر می‌شود. از تنگه خزینه نیز در زمان باران می‌توانید دیدن کنید اما 2 لوکیشن شیرز و کول‌چپ در زمان بارش باران خطرناک هستند.
برای رفتن به کول‌چپ از اواسط آزادراه خرم‌آباد بعد از پل یک تابلو کوچک وجود دارد که در کنار آن جاده خاکی با شیب اولیه کمی زیاد وجود دارد. می‌توانید این جاده را تقریبا 2 کیلومتر با ماشین بروید و پس از پارک ماشین پیمایش را شروع کنید و یا اگر نمی‌خواهید ماشین را در جاده خاکی ببرید همان پایین آن را پارک کنید و مسیر را پیاده بروید.
مسیر خاکی گفته شده چاله زیاد دارد و باید بسیار آرام آن را بروید و همچنین بعد از کندوهای عسل که در 2 کیلومتری آن وجود دارند را نمی‌توان با سواری رفت و ماشین را باید در همانجا پارک کرد.
بعد از کمی پیمایش به انتها مسیر ماشین رو می‌رسید که در کوه سمت چپ آن یک مسیر کوچک که به سمت بالا می‌رود وجود دارد که باید آن را بروید. دوباره بعد از کمی پیمایش به 2 دره می‌رسید که دره سمت راست معروف به کول‌راست و دره سمت چپ به کول‌چپ معروف است. آبشاری که در وسط این دو دره مشاهده می‌کنید با آبشار کول‌چپ تفاوت دارد که بیشتر افراد آن را با آبشار اصلی اشتباه می‌گیرند. در این نقطه باید از روی سنگ‌های رودخانه رد بشوید و کول‌چپ را تقریبا 1.5 ساعت پیمایش کنید تا به انتها آن و آبشار برسید. در خود کول‌چپ هم 2 دره وجود دارد که مسیر درست دره سمت راست است.
امکان رفتن به پشت آبشار کول‌چپ از سمت راست آن هم وجود دارد که البته نیاز به کفش و قدرت بدنی مناسب دارد. با بالا رفتن از سمت راست آن و عبور از چند دهانه کوچک به پشت آبشار می‌رسید که منظره زیبایی دارد و همچنین غاری در پشت آن وجود دارد.
در این آبشار سمندهای خاصی زندگی می‌کنند که مخصوص این منطقه هستند، آنها را می‌توانید در سمت راست، پایین آبشار جایی که آب برکه کوچکی درست کرده است مشاهده کنید.
در نزدیکی آبشار احتمال سقوط سنگ‌های بزرگ از بالا وجود دارد. در زمانی که ما در این نقطه استراحت می‌کردیم یک سنگ بزرگ از بالای آبشار سقوط کرد که به علت خلوت بودن منطقه کسی آسیب ندید.
در مسیر برگشت می‌توانید به سمت آبشار وسط دو دوره بروید و آن را هم مشاهده کنید. اگر کول‌راست را از سمت چپ پیمایش کنید چند آبشار در مسیر خود مشاهده می‌کنید.
آب رودخانه کول‌راست بسیار بیشتر از کول‌چپ است و امکان عبور از آن به علت قدرت و سرعت زیاد آب وجود ندارد.
مردم لرستان مخصوصا روستاهای آن نسبت به دیگر استان‌ها رفته شده کمتر مهمان‌نواز هستند و با مسافرها کمتر صحبت و یا به آنها کمک می‌کنند. هرچند این به معنا بد بودن آنها نیست و آدم‌های بسیار خوبی هم در این استان زندگی می‌کنند.
آزادراه شوشتر به خرم‌آباد یکی از زیباترین مسیرها است که تونل‌های بسیار بزرگی هم در طول مسیر دارد.