دریاچه فراخین و آبشار دارنو
توضیحات منطقه
فراخین، نام دریاچه ای در نزدیکی روستای ویسر در نوشهر مازندران است که در میان درختان سر به فلک کشیده قرار دارد. این دریاچه در ارتفاع 2200 متری، میان جنگلی با درختان بلند و شاخ و برگ‌هایی زیبا قرار گرفته و آرامش و سکوتی جذاب ایجاد کرده است. آبِ این دریاچه که بیشتر شبیه به یک تالاب جنگلی است، از چشمه فراخین در بالادست آن و نزولات آسمانی، تامین می‌شود
آبشار دارنو که مجموعه‌ای از ۷ آبشار کوچک و بزگ است در نزدیکی فراخین قرار گرفته. شما در مسیرتان برای رسیدن به این آبشار اول یک آبشار کوچک می‌بینید و بعد نیم ساعت می‌رسید به آبشار دوم که بلندترین آبشار در بین هفت‌تاست.
پیمایش
برای رفتن به این منطقه در بهمن‌ماه، پس از چک کردن آب‌وهوا منطقه تا از گرم بودن آن مطمئن شویم، در ساعت 7 صبح از اتوبان تهران-شمال به سوی این منطقه حرکت کردیم.
جاده چالوس در مناطقی برفی بود که با نزدیک شدن به مرزن‌آباد از مقدار آن کاسته می‌شود و به سرسبزی اضافه می‌شود.
عکس اول در نزدیکی گچسر و عکس دوم بعد از مرزن‌آباد گرفته شده است.
این آبشار و دریاچه 2 مسیر دارد که یکی از آنها از مرزن‌آباد و دیگری از نوشهر است.
در ابتدا ما به سمت مسیر نوشهر رفتیم.
در مسیر رسیدن به اول مسیر و جنگلبانی منطقه شما از کارخانه‌های سوزاندن زباله عبور می‌کنید که زیبایی منطقه را به کل نابود کرده است، پس از کمی به جنگلبانی می‌رسید که البته درب آن باز است.
پس از کمی مسیر آسفالته تمام می‌شود و در همان ابتدا نیاز است از رودخانه عبور کنید.
به دلیل نیاز به عبور از رودخانه تصمیم گرفتیم مسیر را برگردیم و از مسیر مرزن‌آباد به این منطقه برویم.
در مسیر برگشت از یک مرداب بی‌نام در نزدیکی مرداب هسل و عوارضی اتوبان نیز دیدن کردیم که عکس‌های آن را مشاهده می‌کنید.
این مرداب نیز زیبایی خاص خود را داشت و از عوازضی فقط 200 متر فاصله دارد.
مسیر رسیدن به آبشار از این بخش طولانی‌تر از برداشت ما بود و از مرزن‌آباد نزدیک به 1 ساعت با ماشین تا جنگلبانی فاصله داشت.
در انتها و پس از پرسش از اهالی برای پیدا کردن راه درست به جنگلبانی رسیدیم که با در بسته روبرو شدیم و اجازه ورود پیدا نکردیم.
پس مجبور شدیم مسیر را دوباره به سمت نوشهر برگردیم و از همان راه اول برویم.
تقریبا در ساعت 3 ظهر به اول مسیر از سمت نوشهر رسیدیم و پس از رد شدن از رودخانه مسیر را ادامه دادیم.
تمام مسیر خاکی است و چاله‌های زیادی نیز در مسیر وجود دارد.
تمام ماشین‌های این سفر که 7 ماشین می‌شدند، بجز یکی سواری بودند که تمام آنها توانستند این مسیر را بیایند.
البته همانطور که گفته شد مسیر خیلی مناسب سواری نیست و چاله نیز در مسیر وجود دارد.
به علت نزدیک شدن به زمان تاریکی هوا تصمیم گرفتیم در اولین نقطه‌ای که امکان کمپ وجود داشت، کمپ کنیم و فردا به سمت آبشار و دریاچه برویم.
پس در منطقه‌ای مسطح در سمت راست جاده که حتی خودرو نیز می‌توانست وارد آن شود کمپ کردیم.
صبح نیز پس از صرف صبحانه و کمی گشتن در اطراف این منطقه به سمت آبشار حرکت کردیم.
مسیر از همان ابتدا دوراهی‌های زیادی دارد که نیاز به راه‌بلد و یا Track مسیر را الزامی می‌کند.
یکی از دوراهی‌ها در عکس زیر آمده است که سمت چپ آن به آبشار و سمت راست به دریاچه می‌رود.
ما نیز در ابتدا به سمت آبشار حرکت کردیم.
از دوراهی گفته شده پس از تقریبا 15 دقیقه به یک پل ماشین‌رو و رودخانه می‌رسید که باید خودرو خود را در همین نقطه پارک کنید و مسیر سمت راست و رودخانه را برای رسیدن به آبشار طی کنید.
تقریبا به 1 ساعت پیمایش برای رسیدن به آبشار نیاز دارید که در نقاطی نیاز به عبور از آن نیز است.
عمق آب در بعضی نقاط تا کمر نیز می‌رسد، هرچند در بیشتر نقاط عمق آن تا زانو است.
البته سرعت آب زیاد است و در زمستان نیز آب آن سرد است. در زمان رفتن ما به این نقطه هوا 20 درجه بود که به ما امکان عبور از آب را می‌داد. ولی در انتها حتما باید لباس‌های خود را عوض کنید و لباس گرم بپوشید تا سرما نخورید.
در انتها به آبشار دوطبقه زیر می‌رسید که از این نقطه به بعد امکان ادامه مسیر از آب وجود ندارد.
اگر می‌خواهید ادامه مسیر را بروید باید از کوه‌های سمت راست بالا بروید که کمی سخت است.
پس از بازدید از آبشار با خودروها به سمت دریاچه حرکت کردیم، از این نقطه به بعد دوراهی‌ها افزایش پیدا می‌کند که هیچ کدام تابلو ندارد و باید به Track مسیر و یا راهنمایی محلی‌ها ادامه مسیر را بروید.
خود دریاچه نیز از جاده مشخص نیست و تنها نشانه عکس زیر است.
مسیر آبشار در سمت راست یک پیچ بزرگ به سمت چپ قرار دارد که در داخل پیچ می‌توانید خودروها را پارک کنید.
در زمان رفتن ما به این منطقه در اطراف دریاچه قورباقه‌های زیادی وجود داشت که راه رفتن را نیز کمی سخت می‌کردند.
در انتها به دریاچه رسیدیم و به تماشای آن نشستیم.
برای اینکه در تاریکی در مسیر نمانیم پس از کمی به سمت شهر حرکت کردیم، هرچند هوا در جنگل زودتر تاریک می‌شود و ما در تاریکی و نزدیکی ساعت 7 شب به جنگلبانی رسیدیم.
در انتها نیز برای خوردن غذا به سمت دریا رفتیم، زیرا صبحانه را افراد دیرتر خورده بودند و همچنین برای صرفه‌جویی در زمان تا بتوانیم به هردو لوکیشن برسیم و از آنها دیدن کنیم در طول مسیر وعده غذایی دیگری نخورده بودیم.
پیمایش آبشار :
پیمایش دریاچه :
فایل Track مسیر
فایل Track مسیر
فایل Track مسیر
موقعیت مرداب : map location
موقعیت آبشار : map location
موقعیت دریاچه : map location